Subat ayının başında revirden aradılar, periyodik muayene zamanım gelmiş. Aç karnına gelmemi tembih etti sağlık memuru arkadaş. Takvimden bakıyorumda şimdi tarih 6. haftanın başı, günlerden pazartesi imiş. Bir takım periyodik kontroller ve kan verme faslından sonra, işyeri doktorun yanına alıyorlar beni. Biraz sohbetten sonra doktor bey, beni kırmadan kilo konusuna hafiften değiniyor. Elindeki listeye, -sanırım beden kütle endeksi- bakarak hafif gürbüz olmuşsunuz diyor kibarca. Biraz yürüyüş falan yapın isterseniz diye de ekliyor. Yemeklerin çok kalorili olmasından, stresten dolayı ne kadar çok abur cubur yediğimizden, bilgisayar başında geçen zamanlardan konuşuyoruz ve ben oradan ayrılıyorum hafif gürbüzce. Nasıl kızıyorum kendime, bir yılda 8 kilo almışım. Kafamda yeni planlar, hırslı hırslı yürüyorum odama kadar. Yok artık diyorum, bu sefer kesin, kıtlıktan çıkmış gibi saldırmayacağım yemeklere, yemekle birlikte verilen tatlıları da almayacağım. Yürüyüş yapacağım hergün.
Bugün takvime tekrar bakıyorum tarih 14. haftanın başı, günlerden pazartesi. Değişen birşey yok benden yana. Aynı tas aynı hamam.
Nereden aklıma geldi şimdi bu derseniz. Sabah Funda' nın güzel yazısını okudum ve mutlu oldum. Gaza geldim anlayacağınız. Neden olmasın dedim kendi kendime.
2 yorum:
Ben yıllarca boşuna taşımışım o kadar ağırlığı üzerimde, çok kolaymış cidden .. karar vermek en önemlisi , 2-3 gün sonra gerçekten alışıyor insan tecrübeyle sabittir bu :) benden sonsuz destek sana, vazgeçmeye meyilli olursan yaz hemen bana, iyi gaz veririm :)
Sağol, bugün akşam senin yaptığın gibi yiyorum bol bol. Yarın başlıyorum sağlıklı yaşama. Bir de beslenme uzmanı bulursam kendime, bir de akşamları yürüyüş, bir de senden alacağım gazlar :)) ohhh gel keyfim gel.
Yorum Gönder