Geçen haftasonu şehir dışında çalışan eşiminde aramıza katılmasıyla cumartesi akşamı kendimizi dışarı attık. Hem eşimin hem de Ömür' ün değişiklik istedikleri gözlerinde okunuyordu. Dışarı çıkmaktaki temel amacımız yemek yemekti. Ömür' ün yemek konusunda seçici olması nedeniyle hamburger yemek niyetiyle Real alışveriş merkezine gittik. Sinemanın bulunduğu bölüme gitmek kimin aklına geldi bilmiyorum ama bir an kendimizi sinema afişlerinin karşısında bulduk. Harry Potter serisini severek okuyan bir aile olarak, Melez Prens' i izlemeye karar verdik. Biletleri aldık filmin başlamasına yarım saat vardı, birşeyler yemek için az bir zamandı. Biz de karnımızı patlamış mısır ile doyurmaya karar verdik.
Harry Potter serisi ile tanışmam Ömür' ün doğduğu yıl oldu. 2001 yılında ben geceleri Ömür' ün gaz sancılarıyla uğraşırken, eşim balkonda kitap okuyordu. Nasıl sinir oluyordum için için, bir de lohusalık bunalımım var. Ben çocuk bakarken o keyifle kitap okuyor. Sonra merak edip ben de okumaya başladım. Elimden bırakamadım, o zaman eşimine hak verdim. Ömür uyanmasın diye nefes bile almazdım evde ya da uyusun diye gözünün içine bakardım Ömür' ün. Harry Potter okuyacaktım çünkü. Harry Potter sayesinde lohusalık bunalımından kurtuldum.
Harry Potter filmleri ise hep beni hayal kırıklığına uğrattı. Zordur belki kitaptakileri sinemaya aktarmak ama bu bir bahane olamaz. Son film Melez Prens de kötüydü bence. O kadar yüzeysel çekmişler ki filmi, kitabı okumayanlar hiç bir şey anlayamaz. Belki de Harry Potter serisini dizi yapmaları gerekirdi dedim eşime filmden çıkarken. En doğrusu da bu bence. 7 filme sıkıştırmak yerine 20 bölümlük bir dizi yapmak en güzeli. Benim ki gecikmiş bir öneri. Belki bundan sonra çekilecek filmlerde dikkate alırlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder