12.11.2009

Nasıl anlatamadım?

Dün akşam söyleyemedim yine gideceğimi. Bugün akşama kaldı. Düşündükçe daha da zorlaşıyor. Niyetim onu kırmadan söylemek. El sıkışarak anlaşmak istiyorum. Zorla ikna etmek değil. Akşam çok niyetlendim söylemek için ama çok yorgundu, yapılacak bir sürü ödev vardı. Bir de benim yükümü eklemek haksızlık olurdu. Diyemedim işte.
Her akşam okuldan geldiğinde telefonla konuşuyoruz. Her akşam ısrarla, usanmadan ben gelinceye kadar dinlenmesini, hatta uyumasını söylüyorum. Uyuduğu zaman onunla geçireceğimiz zamanın daha kaliteli olacağını üstüne basa basa ekliyorum. Okuldan gelir gelmez ödev yapmak istemediğini biliyorum. Bu konuda ısrar etmiyorum. Okulda geçen koca günün ardından gelir gelmez ödevlerini yapmasını istemem haksızlık olur, kabul ediyorum. Ama o ne dinlenmek için uyuyor, ne de ödev yapıyor. Yok öyle televizyon izleyip, bilgisayarda oyun falan da oynamıyor. Haksızlık etmeyeyim şimdi. Dünyası o kadar geniş ki, oyun oynuyor. Evdeki herşeyle ilgili bir oyun uydurabiliyor, illa oyuncak olması gerekmiyor.
Dün gittiğimde yerde bilyeler seriliydi, belli ki bilye oynamış. Bilgisayarda da ingilizce kitabının CD' si açılmıştı. Şimdi bu çocuğa nasıl kızayım ben. O kadar masum ki yaptıkları. Uyuyamamış. Ben de uyuyamam öyle ha deyince.
Sonra ne oldu peki, yemek yedikten sonra küçük hanımın uykusu geldi. Ama yapılacak matematik ödevi, ezberlenecek bir şiir ve cuma günü teslim edilmesi gereken bir performans ödevi olduğundan uyuyamadı. Fırsat buldukça gözleri kapandı, başı masanın üzerine düştü. Hayır yapmadan gitsin diyeceğim, ama gitmez ki. Uyu diyeceğim, ama gecenin bir yarısı anne ben ödevimi yapmadım diye kalkacak.Uykusu bölünecek. Gece yarısı ödev yapılacak. Hem ona hem bana yazık olacak. Performans ödevinin yarısı dışında diğer ödevler tamamlandığında saat 10 olmuştu, kendini yatağa zor attı. 3 kıtalık şiiri ezberleyişi ise bir mucize sanırım. Bir kere ben okudum, bir kere birlikte okuduk. Üçüncü de gözleri kapalı -kesin uyuyordu- dudaklarından ezberlediği Atatürk şiiri dökülüyordu.  Gelde kız şimdi.
Bugün Bilsem günü, akşam eve daha da geç gelecek. Günlük ödevler yapılacak, performans ödevi tamamlanacak, üstüne bir de ben gideceğim eğitimden ve 10 gün uzakta olacağımdan bahsedeceğim. Allah ona da bana da güç versin.


3 yorum:

MAVİANNE dedi ki...

canımmm,
o kadar dramatize etme bence
hem onun hem senin için
alışıyor çocuklar ayrılıklara
b,iz kendi kafamızda büyütmezsek onlar da doğal karşılıyor
hadi bir cesaret topla ve gerekli olduğunu gitmen gerektiğini açık dillilikle ilet
eminim
çok olgun karşılayacak
kolay gelsin sana
yolun açık olsun
başarılar

Kağıttan Gemiler dedi ki...

Bugün tüm gücümü toplayıp çıkacağım karşısına. Haklısın aslında düşündükçe kafamda çok büyüttüm. Gerekliliğini açıklayınca o da hak verecektir sanırım.
Selamlar

yaban dedi ki...

yaziiik o kadar odeve.. hele siir ezberletmek tam angarya bence, siirden sogutmak icin bilhassa yapiyorlar sanki..
cocuklugumuzu bile doya doya yasayamiyoruz, ah ah...