Zaman ve Aspendos

Hep birlikte yapılan tatilin ardından okulların açılması ve devamında işyerindeki denetimden dolayı zaman dolu dolu geçiyor bugünlerde. Nasıl geçtiğini anlamıyorum bile.

Böyle zamanlarda hep akıp giden günlerin arkasından bakakalıyorum. Sanki hiç yaşamamış gibi. Daha yapacaklar vardı dur bekle demek geçiyor içimden. Tadı damağımda kalıyor. Bir daha, bir daha dedirtiyor. Şımarık mı şımarık.

Bir de öyle zamanlar oluyor ki istemesen bile yaşandığını hissettiriyor sana. Unutmak istiyorsun, hiç yaşanmamış gibi olsun diyorsun, ama acısını taa derinden hissediyorsun. Yok saymaya çalıştıkça daha güçlü çıkıyor karşına. Tüm yaşanan güzellikleri karartıveriyor gölgesi ile. Kıış kııış dedirtiyor. Arsız mı arsız.

Tam da tadı damağımda kaldı derken, bir gölge zaman geçti bugün. Acısını bıraktı gitti. Ben daha güzel günlerin sarhoşluğunu atamamıştım üzerimden.Gafil avlandım. Ama akıllandım. Tutmuyorum yasını bulutlu günlerin. Güneşli günler düşlüyorum yine.

Resimler bayram tatili dönüşünde uğradığımız, Ömür' ün hayran kaldığı Aspendos Antik Tiyatrosuna ait. Ben bir kez daha büyülendim haşmetine.

İlk gittiğimde içerisinde yan flüt çalacağım günleri hayal etmiştim. Olmadı. Bu kez kızımın yan flüt çalacağı günleri hayal ettim. Umarım olur.

Ömür ise içerisinde oynanan oyunları hayal etti sanırım. İzlemek ne keyifli olurdu kim bilir.