Pazar günü kahvaltıdan sonra yeni vizyona giren animasyon filmine gitmeye karar verdik. Ömür tarafından filmin gösterildiği saatler büyük bir titizlikle incelendi. Babamız tarafından saatlerin akılda kalması için hemen bir eşleştirme yapıldı. Tek saatlarin buçuklarında gibi. Bana da etrafı toplayıp hazırlanmak kaldı.
Mısırlar, cipsler, içecekler derken elimiz kolumuz dolu sinema koltuklarındaki yerimizi aldık. İlk izlenimler şöyleydi. Ömür, ne güzel önümdekilerin boyu hep kısa dedi. Babamız, bir daha bu saatte gelmeyelim etraf çocuk kaynıyor dedi. Ben ise önce mısır mı yesem cips mi yesem diye düşündüm, sonra bu cips kime yeter diye şikayet ettim. Ömür değildi ama biz şımarık çocuklar gibiydik. En nihayetinde film başladı. Efendim filmin başlangıcı çok güzeldi. Zaten film bahane üçümüzün bir arada olması şahane modundaydık.
2 küçük çocuk, ikisinin de hayalleri aynı. Güney Amerika' ya giderek, Cennet Şelalesinde yaşamak. Bu iki çocukluk arkadaşı daha sonra evlenirler, Carl balon satıcısı olur. Eşindeki bir rahatsızlıktan ötürü çocukları olmaz. Eşinin -ismi Elle idi sanırım- benim macera defterim adında bir defteri vardır. Oraya Cennet Şelalesine gidecekleri zamana kadar olanları kaydeder, daha sonrası ise orada yazılacaktır. Carl çocukken karısına, onu Cennet Şelalesine götüreceğine söz vermiştir ya da zorla Elle tarafından söz verdirilmiştir. Yıllar sonra her ikisi de çok yaşlanırlar ama hayallarini gerçekleştiremezler. Elle ölür. Carl artık yalnızdır. Yaşadığı ev kocaman gökdelenlerin arasında sıkışıp kalmış, müteahhitler evine göz dikmiştir. Aksi biri olmuştur. Bir gün devlet görevlileri onu huzurevine götürmek için geldiklerimden Carl bütün gece şişirdiği uçan balonlarla evini gökyüzüne uçurur. Macera başlamıştır.
Buraya kadar anlattıklarımın hepsi filmin ilk çeyreği idi. Pek çok sahne sessiz, hızla geçti. Bir ön bilgi vermek, filme giriş yapmaktı amaç. Film esas burdan sonra başlıyordu. Ama benim en çok sevdiğim bölüm burasıydı. Geri kalan 3 çeyreklik kısım gereksiz yere uzatılmıştı bence. Kalan kısmı burada anlatmayacağım, seyretmek isteyenlere haksızlık olmasın.
Bu kadar güzel giriş yapılan bir filmin devamının da aynı güzellikte olmasını beklerdim. Biraz hayal kırıklığı oldu benim için. Belki de beklentim fazla idi. Ama suç bende mi canım? O kadar güzel animasyon filmleri izledik ki bugüne kadar. Hep çıtayı yükselttiler. Haliyle benim de beklentilerim yükseldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder