Dünkü soğuktan sonra bugün güneş açınca nasıl mutlu oldum. Bu şehirde kış hep böyle ani geliyor. Birgün önce yazlık kıyafetlerle gezerken, ertesi gün kat kat giyinsen de yetmiyor. Neyse bugün düne göre daha iyi hava, güneş gözüküyor en azından.
Akşama yine evde ıhlamur partisi yapacağız kızımla. Sabah evden çıkarken öyle kararlaştırdık. Annemin demlediği ıhlamurların yerini tutmasa da ben de kızımı mutlu edecek kadar beceriyorum sanırm bu işi.
Annem ıhlamuru kaynatarak demlerdi. Hatta küçükken oturduğumuz sobalı evimizde ıhlamur hiç eksik olmazdı. Sobanın üzerinde sürekli kaynardı. Kaynadıkça rengi kırmızılaşır, tadı güzelleşirdi.
Benim reçetem ise büyükçe bir bardağın (bira bardağı gibi) içine eklenen biraz ıhlamur (yaprak ve çiçek karışık), 2 karanfil, 2 tane karabiber ve kabuk tarçından oluşuyor. İçerisine sıcak su ekleyip üzerini kapatıyorum. 5 dakika sonra da afiyetle içiyoruz.
Annemin yaptığında ise bunlara ilave olarak mutlaka zencefil ve elma kabuğu da olurdu. Hala kokusu burnumda. Tüm kış boyunca okuldan geldiğimizde evimiz ya kızarmış hamur ya poğaça ya da kurabiye kokardı. Sobanın yanına geçip ıhlamur eşliğinde yerdik annemin yaptıklarını.
İy ki kızım da ıhlamuru seviyor. Belki gelecekte o da yaptığımız ıhlamur partilerini kendi yazılarında anlatır. Belki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder